Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement

Zamoyskiego15

Kamienica (nr 15)

Zamoyskiego

Kamienice między ul. Sokolą, a ul. Sprzeczną

Ulica Jana Zamoyskiego biegnie przez dwie dzielnice: Pragę Północ i Pragę Południe. Nazwę swoją zawdzięcza Janowi Zamoyskiemu, kanclerzowi wielkiemu koronnemu, hetmanowi wielkiemu koronnemu, twórcy Zamościa, staroście wielu miast. W XVI wieku zakupił on wieś Praga i przekazał ja biskupowi Marcinowi Białobrzeskiemu.

Przebieg[]

Ulica Zamoyskiego ma bardzo niejednolity przebieg. Zaczyna się jako chodnik przy Pomniku Kościuszkowców. Mija Krowią i przy skrzyżowaniu z Sierakowskiego stoi pierwszy dom z adresem Zamoyskiego 15. Przy nim ulica przestaje mieć charakter chodnika, bo zmienia się w ścieżkę na wale wzdłuż ogródków działkowych. Przy skrzyżowaniu z Jagiellońską, Zamoyskiego zmienia się w asfaltową jezdnię z jednym pasem ruchu w każdą stronę. Przecina Marcinkowskiego, Sprzeczną aż do ul. Sokolej. Od tego skrzyżowania rozszerza się do dwóch jezdni po dwa pasy w każdym kierunku, przebiega pod wiaduktem linii średnicowej i nagle przy Targowej urywa się na moment aby znów pojawić się przy skrzyżowaniu z al. Zieleniecką i Teatrze Powszechnym. Ulica stanowi tutaj przedłużenie Targowej i jest dwujezdniowa (po trzy pasy w każdą stronę). Po około 300 metrach kończy się skrzyżowaniem z Lubelską, a jej przedłużeniem jest ulica Grochowska.

Historia[]

Ulica odchodziła od ulicy Wołowej i prowadziła nad Wisłę. W okolicach odbywały się targi końskie, targi bydła a z czasem powstała tam rzeźnia miejska. Ponieważ ulica przecinała jurydykę Skaryszew, w XVIII w. nazywana była najpierw Poprzeczną, a potem Sprzeczną. W drugiej połowie XVIII wieku zbudowano Okopy Lubomirskiego. Ulica została przecięta wałem i umieszczono tam Rogatki. Same budynki rogatek stanęły w 1823 roku.

Zabudowa ulicy była niszczona kolejno podczas Rzezi Pragi, a następnie w związku z budową fortyfikacji przez Napoleona. Pod zaborem rosyjskim ulice zostały przemianowane przez okupanta. W tamtym okresie Sprzeczna (Zamoyskiego) została połączona z Jagiellońską i wspólnie otrzymały nazwę Moskiewska. W 1878 roku teren u zbiegu Moskiewskiej i dzisiejszej ul. Marcinkowskiego przekazano strażakom. Do dziś stoi tam zabytkowy budynek koszarów V Oddziału Straży Ogniowej. Około roku 1900 wzdłuż dzisiejszej ul. Zamoyskiego, aż nad Wisłę poprowadzono linię kolejki wąskotorowej. Rozebrana została dopiero w latach 50. XX wieku.

Ulica Zamoyskiego nosi swoją dzisiejszą nazwę od zakończenia pierwszej wojny światowej. W latach 20. XX wieku Jan Wedel postanowił wybudować na Pradze fabrykę słodyczy. Zakłady Wedla stoją do dziś pod adresem Zamoyskiego 28/30. W okresie międzywojennym uregulowano również tereny dawnego starorzecza Wisły z przeznaczeniem na Port Praski.

W 1955 roku w sąsiedztwie Zamoyskiego stanął Stadion Dziesięciolecia, w którego miejscu obecnie znajduje się Stadion Narodowy.

Otoczenie[]

Zamoyskiego (nr 28)

Zakłady Wedla (nr 26/28)

Advertisement