Ulica Wartka – ulica położona na Białołęce w obszarze MSI Żerań, w rejonie osiedla Piekiełko, przy południowej granicy Tarchomina Przemysłowego.
Historia[]
Ulica istniała już przed wojną, a na zdjęciach lotniczych z 1945 roku widoczna jest jako licząca pięćset metrów ulica biegnąca wśród domów i pól Żerania od szosy modlińskiej na wschód, następnie skręcająca nieco na południe i ponownie biegnąca na wschód aby zakończyć się na drodze łączącej wieś Żerań i Piekiełko z folwarkiem Utuczek, czyli dawnej ul. Płochocińskiej.
Ulica Wartka nosiła wówczas nazwę "Piekarska" od znajdującej się w zburzonej przy poszerzaniu ul. Modlińskiej kamienicy pod numerem drugim piekarni "Wersal". Ulica została przyłączona do miasta w 1951 roku i aby nie dublować ul. Piekarskiej na Starym Mieście, została przemianowana na "Wartką".
W 1961 roku nieco zmienił się wschodni kraniec ulicy - w związku ze zmianą przebiegu ul. Płochocińskiej w celu ulokowania wzdłuż niej zakładów przemysłowych ulice przestały ze sobą krzyżować, natomiast ul. Wartka zaczęła kończyć się na nowych zakładach przemysłowych, po drodze krzyżując z nowo wybudowaną, a nieistniejącą obecnie ulicą nazwaną później "Mestwina". Wówczas też zabudowa wokół ulicy zaczęła zmieniać się z wiejskiej na przemysłową, a ulica stała się enklawą wiejską pośród terenów przemysłowych.
Na przełomie lat 80. i 90. XX wieku w związku z rozbudową zakładów przemysłowych zlikwidowano jedyną odchodzącą od ul. Wartkiej ulicę Mestwina, a w latach 90. bieg ulicy został przerwany przez budowę stacji energoelektrycznej dostarczającej energię do zakładów Polfa Tarchomin. Od tamtej pory bieg ulicy nie zmieniał się.
Przebieg[]
Biegnie ona obecnie w dwóch odcinkach: odcinek dwustumetrowy jako droga gruntowa z betonowym chodnikiem biegnie od ul. Modlińskiej na wschód do stacji energoelektrycznej "Tarchomin-Polfa", a stumetrowy od stacji do nienazwanej leśnej uliczki i zabudowań przemysłowych, gdzie dawniej znajdowała się siedziba Polskiego Związku Głuchych. Połączenie z innymi ulicami część wschodnia ulicy posiada przez drogę gruntową łączącą ją z ul. Płochocińską.
Otoczenie[]
Ulica posiada nietypową zabudowę - stoją przy niej domy parterowe, także drewniane pamiętające czasy przedwojene, z kolei cała okolica składa się z zakładów przemysłowych zbudowanych za PRL-u.
Wschodni odcinek ulicy opleciony jest rurociągiem, a przy jego wschodnim końcu znajdowała się sprzedana w 2008 roku siedziba Polskiego Związku Głuchych.