Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement
Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy ulicy. Zobacz też: Zespół przystankowy Sternicza.

Ulica Sternicza (dawniej Józefa Poniatowskiego) – ulica położona na Jelonkach w dzielnicy Bemowo, która biegnie odcinkami od ul. Powstańców Śląskich do ul. Drzeworytników (odcinek wschodni) oraz od ul. Okrętowej do ul. Lazurowej (odcinek zachodni).

Ulica powstała wraz z założeniem w tym miejscu miasta-ogrodu Jelonek (najpewniej w latach 30. XX wieku) i początkowo nosiła nazwę Józefa Poniatowskiego (por. al. Poniatowskiego). Prawdopodobnie ulica rozpoczynała się na samej granicy miasta, od skrzyżowania z drogą biegnącą wzdłuż zachodniego skraju Cmentarza Wolskiego (w kierunku Fortu Wola), i dalej biegła na zachód, krzyżowała się z drogą będącą przedłużeniem ul. Stromej (nazwa współczesna) i kończyła się na terenie dawnej cegielni. Bieg kontynuowała kilkaset metrów dalej (między odcinkami możliwe było przejście wydeptaną ścieżką) i krzyżowała się z ulicami (nazwy współczesne): Powstańców Śląskich, Brygadzistów, Owczarską, Gabriela, Miejską, Tkaczy, Kontuszową, Wybickiego i Lustrzaną, by zakończyć bieg na ul. Drzeworytników. Ulica była uregulowana na odcinkach: granica miasta – cegielnia oraz cegielnia – Tkaczy, i na tych odcinkach głównie skupiała się zabudowa mieszkalna.

Zabudowa nie uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej. W 1951 roku znalazła się w granicach Warszawy, a ze względu na powtarzanie się nazw zmieniono ją w 1954 roku na Sternicza[1]. Plan z 1958 roku pokazuje, że ulicę podzielono na dwie części. Wschodni odcinek (Powstańców ŚląskichPołczyńska) nadal nosił nazwę Poniatowskiego i wciąż był rozdzielony, ale w innym miejscu – przez cegielnię poprowadzono połączenie, bądź po prostu ścieżkę podniesiono do rangi ulicy, natomiast we wschodnim skraju ulicę "wydłużono" na południe, do ul. Połczyńskiej). W tym samym czasie zachodni odcinek (Powstańców ŚląskichDrzeworytników) nosił już nazwę Sternicza i biegł bez nowych zakłóceń. Okolicę zabudowywano nowymi domami, a nazwę obu odcinków ostatecznie ujednolicono. Sytuacja uległa zmianie w latach 70. XX wieku: wschodni odcinek całkowicie zlikwidowano w związku z budową os. Jelonki (ok. 1975), a zachodni "przedłużono" (bez połączenia ze starym odcinkiem) do ul. Lazurowej, gdzie wybudowano osiedle Lazurowa (ok. 1978). W sąsiedztwie domów jednorodzinnych wyrosły nowe bloki mieszkalne, budowa kolejnego w rejonie ul. Rozłogi rozpoczęła się w 2013 roku.

Współcześnie istnieją plany wybudowania połączenia obu odcinków ulicy, jednak takiemu rozwiązaniu sprzeciwiają się mieszkańcy. Obawiają się oni zwiększenia ruchu na swojej ulicy[2].

Sternicza, Powstańców Śląskich (krzyż)

Krzyż przydrożny na rogu ul. Powstańców Śląskich (2008)

Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ul. Powstańców Śląskich, po czym kieruje się na zachód krzyżując się kolejno z ulicami: Brygadzistów, Gabriela, Owczarską, Miejską, Tkaczy, Kontuszową, Wybickiego i Lustrzaną, by zakończyć się na skrzyżowaniu z ul. Drzeworytników. Tutaj następuje przerwa w biegu ulicy (możliwe jest jednak dalsze przejście ścieżką między posesjami). Ulica ponownie rozpoczyna się u zbiegu z ul. Okrętową i biegnie dalej na zachód, krzyżuje się z ul. Rozłogi i kończy bieg na skrzyżowaniu z ul. Lazurową i Szeligowską.

Przy ul. Sterniczej zachował się szereg przedwojennych domów, pozostałość dawnego miasta-ogrodu Jelonek, które dziś znajdują się pod adresami: nr 42, nr 44, nr 57, nr 62, nr 65, nr 67, nr 69, nr 71, nr 73, nr 75, nr 77, nr 85, nr 91 oraz nr 95 – pozostałe domy zostały z czasem w znaczny sposób przebudowane lub są powojenne. Ponadto przy ul. Sterniczej 125 znajduje się Dom Pomocy Społecznej "Kombatant".

Na domu nr 81 zachowała się stara tabliczka adresowa z nazwą "ul. Poniatowskiego", ponadto na rogu ul. Powstańców Śląskich znajduje się pomnik ks. Jana Ziei oraz krzyż przydrożny.

Przypisy[]

  1. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy, str. 307, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa 2004
  2. Sternicza się nie zjednoczy, zw.com.pl, 18.10.2011
Advertisement