Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement
Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy ulicy. Zobacz też: Zespół przystankowy Rudzka.

Ulica Rudzka – ulica położona na Bielanach na osiedlu Marymont, która biegnie od ul. Klaudyny do ul. Gdańskiej. Nazwa ulicy nawiązuje do Rudy – dawnej osady i folwarku w północno-wschodniej części Marymontu.

Historia[]

Ulica istniała już z pewnością na początku XIX wieku jako trakt łączący pałacyk marymoncki z folwarkiem rudzkim, który istniał w rejonie obecnej ul. Rudzkiej i ul. Klaudyny przynajmniej od XVII wieku do początku XIX wieku – droga obiegała od zachodu i północy Staw Marymoncki, stąd też wziął się jej wygięty przebieg.

W XIX wieku obszar zaczął się mocno uprzemysławiać, pośrodku stawu w 1821 roku powstała Rządowa Fabryka Perkali, nad stawem znajdowała się także wojskowa Szkoła Pływania oraz fabryka zwierciadeł „Sachs, Satzstein i Götzel”. Większość zakładów przemysłowych funkcjonowała w tej okolicy do połowy stulecia, potem przemysł zaczął upadać – głównie ze względu na powiększanie esplanady Cytadeli i przedpola Twierdzy Warszawa. W związku z tym w okolicy nie wolno było również budować domów z trwałych materiałów, zaczęła się za to rozwijać funkcja wypoczynkowa dla mieszkańców Warszawy. Okolica była celem weekendowych wyjazdów warszawiaków, jak i przystankiem w kierunku Lasu Bielańskiego.

W 1916 roku ulica znalazła się w granicach Warszawy, a obecną nazwę – Rudzka – nadano jej w 1919 roku, gdyż prowadziła wówczas do osiedla Ruda. Na początku lat 20. XX wieku na ul. Rudzką z Dworca Gdańskiego docierały autobusy linii "2", zastąpione 20 grudnia 1924 roku nową trasą tramwajową z pętlą Marymont, położoną u zbiegu ul. Rudzkiej z ul. Marii Kazimiery – jako pierwsza dotarła tutaj linia 15. Okolica nadal składała się nietrwałych i lichych domów oraz kamieniczek, których liczba powoli się zwiększała, jednak niewiele z nich stało przy samej ul. Rudzkiej. Miało na to wpływ kłopotliwe sąsiedztwo Stawy Marymonckiego, siedliska komarów przenoszących malarię, oraz pętli tramwajowej, z której we wszystkie dni wolne rzesze urlopowiczów udawały się do Lasu Bielańskiego, zakłócając spokój okolicznych mieszkańców i zanieczyszczając ich posesje. Problemy te rozwiązały dopiero kolejne inwestycje – uregulowanie Rudawki i Stawu Marymonckiego doprowadziło ostatecznie do jego wyschnięcia, zaś po wybudowaniu linii tramwajowej na ul. Marymonckiej wycieczkowicze skierowali się właśnie tam.

W 1939 roku ulica rozpoczynała się od skrzyżowania z ul. Gdańską, Leśną i planowaną Starowolskiego, po czym biegła na wschód, krzyżując się kolejno z ulicami Łomiańską, Klaudyny, planowaną Rajszewską i planowaną Czosnowską, by zakończyć bieg na skrzyżowaniu z ul. Marii Kazimiery. Planowano wybudowanie linii tramwajowej wzdłuż ulicy. W całości znajdowała się na terenie komisariatu XXVI Marymont. Rzadka zabudowa otoczenia ulicy została znacznie zniszczona w trakcie II wojny światowej.

Po wojnie otoczenie ulicy nie ulegało przez lata większym zmianom, w 1958 roku ul. Rudzką skierowano pierwsze autobusy linii 122. Układ urbanistyczny ulicy nie zmienił się aż do końca lat 70. XX wieku, kiedy to w związku z budową osiedla Ruda ulica została nieznacznie wyprostowana i skrócona do odcinka KlaudynyGdańska, choć pozostawiono fragment dawnego biegu ulicy na wschód od ul. Klaudyny jako dojazd do budynku szkolnego. Wschodnią część ulicy zajęło blokowisko, zaś w pozostałym rejonie powstały niewielkie budynki mieszkalne oraz zakłady usługowe. W latach 80. XX wieku do ul. Rudzkiej przedłużono ul. Mickiewicza.

Przebieg[]

Ulica rozpoczyna swój bieg na osiedlu Ruda, jako ślepy zaułek na wschód od ul. Klaudyny, następnie kontynuuje swój bieg na zachód od ul. Klaudyny, dalej krzyżuje się jedynie z ul. Łomiańską, a swój bieg kończy na skrzyżowaniu z ulicami Lektykarską, Gdańską i Hłaski.

Otoczenie[]

Spnr53waw

Szkoła Podstawowa nr 53

Przy ul. Rudzkiej znajdują się następujące obiekty:

Advertisement