Ulica Powstańców Śląskich – jedna z najważniejszych ulic na Bemowie przebiegająca przez całą dzielnicę. Rozpoczyna się na południu skrzyżowaniem ulic Połczyńskiej i Dźwigowej, a kończy się ul. generała Maczka na północy, której przedłużeniem jest al. Reymonta. Jest dwunastą najdłuższą ulicą w Warszawie.
Opis
Przebieg
Ulica Powstańców Śląskich
(rejon ul. Zeusa)
Ulica rozpoczyna swój bieg na południu od skrzyżowania z Połczyńską i Dźwigową. Następnie przecina ulice Szczotkarską, Sterniczą, Borowej Góry i Synów Pułku, Słomianą, Pobudki, Sucharskiego, Krzywoń, Człuchowską, Legendy i placem Kasztelańskim, Jana Olbrachta, Muszlową, Czumy i Konarskiego, Górczewską, Łagowską, następnie za wiaduktem nad torami i trasą S-8 z Dywizjonu 303, Wrocławską, Radiową, Lencewicza, ponownie Wrocławską i Piastów Śląskich. Kończy swój bieg skrzyżowaniem z ulicą gen. Maczka i aleją Reymonta.
Ulica przecina Jelonki Południowe, Jelonki Północne na osiedlu Górczewska, Górce, Bemowo-Lotnisko na Nowym Bemowie i Fort Bema.
Komunikacja rowerowa
Ulica posiada dwie jezdnie po 2-3 pasy ruchu. Wzdłuż ulicy biegnie ścieżka rowerowa na odcinku o długości 1300 metrów, od okolic ulicy Morcinka do skrzyżowania z Maczka. W 2016 roku, w ramach budżetu partycypacyjnego, ma zostać wybudowany fragment ścieżki od ul. Wrocławskiej do pętli Nowe Bemowo[1].
Historia
Pierwotnie dzisiejsza ulica Powstańców Śląskich była drogą w folwarku Jelonki, a następnie w mieście-ogrodzie Jelonki. W granicach Warszawy znalazła się w 1951 roku. Odchodziła wtedy na północ od Połczyńskiej, krzyżowała się z nią jednak w innym miejscu niż obecnie – bez bezpośredniego przejazdu na ulicę Dźwigową. Kończyła swój bieg wpadając w ulicę Górczewską. Miała średnie znaczenie komunikacyjne – zapewniała połączenie między dwoma arteriami, które realizowała również sąsiednia ulica Lazurowa. W latach 50. ulica zabudowana była jedynie w pobliżu skrzyżowania z Połczyńską oraz przy Górczewskiej, gdzie wybudowano Osiedle Przyjaźń. Był to zespół drewnianych domków przeznaczonych dla pracowników budowy Pałacu Kultury i Nauki – do dziś zachowały się one niemal w niezmienionym kształcie.
W 1970 roku ulica nie dochodziła do Górczewskiej – zjazd na nią odbywał się przez ulicę Konarskiego na Osiedlu Przyjaźń. Jednocześnie rozpoczynała się zabudowa Jelonek na zachód od Powstańców Śląskich – do 1981 roku wybudowano tu ogromne osiedle bloków z tzw. wielkiej płyty. W związku z tym uporządkowano także siatkę ulic. W 1978 położono asfalt na płycie lotniska Bemowo i w 1980 roku otwarto odcinek Powstańców Śląskich od Radiowej aż do alei Reymonta, a w 1982 brakujący odcinek między Radiową a Górczewską. Około 1982 rozpoczęto prace budowlane przy wznoszeniu osiedla bloków Nowe Bemowo przy północnym odcinku ulicy, trochę później na osiedlu Górce.
1 sierpnia 1992 r. na tory wzdłuż ulicy Powstańców Śląskich wjechał pierwszy tramwaj. Na odcinku od Połczyńskiej do Górczewskiej początkowo kursowały dwie linie: 10 i 26. Od 1993 roku ulica Powstańców Śląskich jest bezpośrednio połączona z Dźwigową. W sierpniu 1997 roku na kolejnym odcinku ulicy pojawił się tramwaj – linia biegła od Radiowej do pętli Nowe Bemowo. W 2005 roku wydłużono tę linię wzdłuż Powstańców Śląskich do alei Reymonta, gdzie połączyła się ona z torowiskiem w ciągu ulicy Broniewskiego. W wakacje 2008 roku torowisko między Połczyńską a Górczewską przeszło generalny remont.
W związku z budową trasy S-8 zmieniona była organizacja ruchu w rejonie ulicy Kazubów. W związku z budową tej trasy od 10 do 15 czerwca 2009 roku zburzono stary wiadukt nad budowaną trasą Powązki-Konotopa, a przez pewien czas kurs odbywał się wiaduktem tymczasowym. Nowy wiadukt otwarto 19 grudnia 2009 roku. W 2010 roku miała rozpocząć się budowa brakującego odcinka torów tramwajowych od Górczewskiej do Radiowej[2], jednak z powodu kolejnych opóźnień przetarg rozpisano dopiero w listopadzie 2013 roku, wykonawcę wybrano w kwietniu, a prace rozpoczęto w czerwcu 2014 roku. Prace miały zakończyć się w listopadzie 2014 roku, jednak póki co są znacznie opóźnione – tramwaje zaczęły kursować w lutym, a jezdnie gotowe były w kwietniu. W planach jest też przebudowa ulicy tak, aby stała się reprezentacyjna arterią dzielnicy Bemowo[3].
Nazwa
Do 9 listopada 1954 roku ulica nosiła nazwę Aleja Wyzwolenia[4].
Nazwa ulicy upamiętnia ludzi walczących w powstaniach śląskich. Były to trzy konflikty zbrojne na Górnym Śląsku, jakie miały miejsce w latach 1919-1921 między ludnością polską i niemiecką. Odbyły się one w okresie formowania się państwa polskiego po zakończeniu I wojny światowej.
- I powstanie śląskie - od 16 sierpnia do 26 sierpnia 1919
- II powstanie śląskie - od 19/20 sierpnia do 25 sierpnia 1920
- III powstanie śląskie - od 2/3 maja do 5 lipca 1921
Komunikacja
- Zobacz więcej w artykule: Komunikacja miejska na Powstańców Śląskich.
Ruch autobusowy wzdłuż ul. Powstańców Śląskich (2013)
Pierwszy miejski autobus na ulicę Powstańców Śląskich wyjechał 20 grudnia 1947 roku. Od 1949 roku linia ta oznaczona była jako 106. Od 1 kwietnia 1956 roku na ulicy Powstańców Śląskich pojawiła się komunikacja nocna w postaci linii 109-kreślone, później przekształconej w 613, a następnie w 603. W 1975 roku do nowo powstającego osiedla bloków doprowadzono przyspieszoną linię autobusową 406 z placu Zwycięstwa. Wraz z rozbudową Jelonek liczba linii powiększała się.
Kolejnymi ważnymi punktami w historii komunikacji na ul. Powstańców Śląskich były uruchomienia linii tramwajowych w 1992 (Połczyńska – Górczewska), 1997 (Radiowa – Nowe Bemowo) i 2005 roku (Nowe Bemowo – al. Reymonta).
W okresie od czerwcu 2014 roku do kwietnia 2015 roku powstała nowa linia tramwajowa wzdłuż ulicy, na odcinku od ul. Górczewskiej do ul. Radiowej – początkowo linia ta miała powstać już w 2012 roku[2][5], jednak ze względów proceduralnych rozpoczęcie budowy opóźniło się[6], a przetarg rozpisano dopiero w listopadzie 2013 roku. Dzięki tej inwestycji tramwaje mogą kursować wzdłuż całej ulicy, łącząc Bemowo z Bielanami.
Około 2020 roku u zbiegu Powstańców Śląskich i Górczewskiej powstanie stacja II linii metra B-4 Powstańców Śląskich.
Najważniejsze obiekty
Do najważniejszych obiektów położonych przy ulicy Powstańców Śląskich należą:
- Powstańców Śląskich 10 – Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy – Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 114
- Powstańców Śląskich 17 – Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy – Czytelnia nr XVII
- Powstańców Śląskich 67 – Straż Pożarna, Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza nr 7
- Powstańców Śląskich 70 – Urząd Dzielnicy Bemowo i Urząd Pocztowy nr 27
- Powstańców Śląskich 108a – Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy – Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 113
- Powstańców Śląskich 126 – Filia urzędu pocztowego nr 116
- Powstańców Śląskich 126a – kino Cinema City Bemowo i centrum handlowe Carrefour Bemowo
- róg ul. Górczewskiej – Pomnik Józefa Bema (przy Urzędzie Dzielnicy)
- róg ul. Połczyńskiej – Ciepłownia Wola (dokładny adres: Połczyńska 21)
- róg ul. Człuchowskiej – Hala Wola
- Lotnisko Babice
- kraniec komunikacyjny Nowe Bemowo
Ciekawostki
.JPG){kind=link}
Ulica Powstańców Śląskich
(rejon ul. Kazubów)
- Od 1987 do 2009 roku przy południowym zakończeniu ulicy zachodnia jezdnia była zwężona do jednego pasa, który ponadto znajdował się częściowo na torowisku tramwajowym. Było to spowodowane tym, że właściciele posesji przy ul. Szczotkarskiej 15 nie chcieli oddać części swego ogrodu pod brakujący fragment jezdni. Po egzekucji komorniczej, 11 lipca 2009 roku udało się oddać poszerzony odcinek drogi do użytku.
- Do 1993 roku na ulicy Powstańców Śląskich istniała także druga zawalidroga (komisariat policji) – u zbiegu z ulicą Legendy. Ruch kołowy odbywał się wówczas ulicą Legendy, a tramwaje omijały dom-zawalidrogę jednotorowym odcinkiem linii. Komisariat przeniesiono do nowego budynku przy ul. Człuchowskiej, a stary budynek wyburzono. Komisariat stał w zachodniej pierzei placu Kasztelańskiego.
- Podczas projektowania Trasy Powązki-Konotopa, która współcześnie przebiega pod ul. Powstańców Śląskich w okolicach Dywizjonu 303, zrezygnowano z budowy skrzyżowania ze względu na protesty okolicznych mieszkańców.
- Na odcinku od ul. Radiowej do centrum handlowego Bemowo ulica pokrywa się z nieczynnym betonowym pasem startowym Lotniska Bemowo, pokrytym asfaltem w latach 1978-1980.
- W miejscu obecnego centrum handlowego Bemowo w latach 80. XX wieku odbywała się w każdą niedzielę giełda samochodowa, przeniesiona później na Żerań. Jedyną komunikację zapewniała w tym czasie linia 184.
Przypisy
- ↑ BPA.I.I.P/275/15.ELE - Ścieżka rowerowa i chodnik - Powstańców Śl. (2) - Bemowo 5 / Millera, pętla Nowe Bemowo-Żołnierzy Wyklętych, dostęp: 9 lipca 2015
- ↑ 2,0 2,1 Rok pod znakiem tramwajów: remonty i budowa nowej trasy, gazeta.pl, 01 marca 2010
- ↑ Będzie salon Bemowa, zw.com.pl, 28 listopada 2010
- ↑ Uchwała nr 28 Rady Narodowej m. st. Warszawy w sprawie zmiany nazw ulic z 9.11.1954, s. 47
- ↑ Nowa linia tramwajowa połączy Górczewską z Radiową, tvnwarszawa.pl, 20 sierpnia 2010
- ↑ Zbudują brakujący odcinek torowiska na Bemowie, tvnwarszawa.pl, 25 marca 2013