Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement

Ulica Perkalowa - droga gruntowa i leśna położona w dzielnicy Ursynów, w obszarze MSI Natolin i w Lesie Kabackim, łącząca ul. Moczydłowską z Żołny i Gruchacza. Nie posiada żadnych przecznic.

Ulica odchodzi na zachód od Moczydłowskiej obok domu z numerem 63l. Następnie biegnie przez pola, mijając po drodze budynki Perkalowa 6 i 8, przecina bocznicę kolejową do stacji techniczno-postojowej metra i kieruje się na północny zachód skrajem lasu. Kończy się, dochodząc do ul. Żołny, a kontynuacją Perkolowej na zachód jest ul. Gruchacza biegnąca do Puławskiej. Otrzymała swoją nazwę w 1960 r.[1]

Droga przebiegająca śladem leśnego odcinka Perkalowej oraz ulicy Gruchacza jest widoczna na niemieckiej Mapie Rosji Zachodniej (Karte des Westlichen Russlands) z 1911 roku[2]. W przeciwieństwie do współczesnej ulicy Perkalowej rozpoczyna się ona jednak na skrzyżowaniu Leśnej i Moczydłowskiej w lesie. Na planie Warszawy PPWK z 1961 r., pierwszym, na którym pojawiają się nazwy Perkalowa i Gruchacza, ulica przebiega już w kształcie zbliżonym do współczesnego[3].

Do ulicy przypisane są domy jednorodzinne z numerami 6, od 6a do 6d, 8 i 8a. Przy Perkalowej nie mieszczą się żadne obiekty użyteczności publicznej. Wschodnia część ulicy znajduje się na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który przewiduje powstanie trzech nowych skrzyżowań na zachód od ul. Moczydłowskiej i realizację na tym terenie zabudowy jednorodzinnej w formie budynków wolnostojących lub bliźniaczych.

Ulicą Perkalową nie kursują linie komunikacji miejskiej. Najbliższe przystanki to Osiedle Wyżyny (od wschodniego końca ulicy) i Pileckiego (od zachodniego). Wzdłuż ulicy nie przebiega ścieżka rowerowa.

Nazwa ulicy pochodzi od perkalu, cienkiego płótna bawełnianego. Wpisuje się w tendencję nazewniczą właściwą tej okolicy, gdzie funkcjonują inne nazwy od materiałów tekstylnych: Batystowa, Jedwabna, Kretonowa i Wełniana, a dawniej także Sukienna i Welwetowa.

Przypisy

  1. Handke, Kwiryna, Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 307. ISBN 83-86619-97X
  2. Karte des Westlichen Russlands, arkusz Warszawa-Süd, Königlich Preußische Landesaufnahme, 1911. Dostępny w archiwum Wojskowego Instytutu Geograficznego. Dostęp 12 maja 2015 r.
  3. Plan Warszawy z 1961 r., PPWK, wyd. 3. Dostępny w serwisie Trasbus. Dostęp 12 maja 2015 r.
Advertisement