Ulica Paryska – ulica położona na Saskiej Kępie, w dzielnicy Praga Południe.
Historia[]
Ulica Paryska powstała wraz z osiedlem Saska Kępa na początku lat 30. XX wieku.
W dniach 30 września 2009 – 28 maja 2010 ulica została przebudowana.
Przebieg[]
Biegnie na północ od skrzyżowania z ulicami Wersalską i Brukselską (rondo Wolframa), kończy się na placu Przymierza. W swoim biegu nie krzyżuje się z żadnymi z ulicami, przechodzi jednak pod wiaduktem alei Stanów Zjednoczonych. Przedłużeniem ulicy na południe są Wersalska i Brukselska, na północ zaś (placem Przymierza) ulica Francuska.
Opis[]
Jest częścią ciągu komunikacyjnego łączącego Wał Miedzeszyński z rondem Waszyngtona (okolice Stadionu Narodowego) i dalej z ulicą Targową, centralną Pragą, Dworcem Wileńskim i Dworcem Wschodnim.
U zbiegu Paryskiej, Wersalskiej i Brukselskiej znajduje się dawna pętla autobusowa Wersalska.
Nazwa ulicy[]
Nazwa ulicy, podobnie jak innych ulic w okolicy (Lizbońska, Genewska), pochodzi od miasta. Jest nim Paryż – stolica i największa aglomeracja Francji.
Obiekty zabytkowe[]
- Paryska 3 - Dom wielorodzinny Edmunda Wolframa wybudowany w 1935 roku wg. projektu Maksymiliana Goldberga i Hipolita Rutkowskiego (funkcjonalizm),
- Paryska 4, 5 - domy wybudowane w 1936 roku wg. projektu Maksymiliana Kona, (funkcjonalizm),
- Paryska 6/6a/6b - dom wybudowany w 1937 roku wg projektu Maksymiliana Kona, (funkcjonalizm),
- Paryska 25 - dom wybudowany przed 1939, przebudowany po 1945 (funkcjonalizm), pierwotnie mieszkalny, obecnie biurowo-szkolny Zespół Szkół Społecznych Nr 5,
- Paryska 27 - Prawosławne Seminarium Duchowne wybudowane przed 1915 rokiem, przebudowane 1938 roku, wg. projektu Leonarda Tomaszewskiego (modernizm historyczny).