Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement

Ulica Stanisława Noakowskiego – ulica o długości niespełna 400 metrów położona w Śródmieściu Południowym w dzielnicy Śródmieście, biegnąca od placu Politechniki do Koszykowej. Jest jednokierunkowa.

Ulica powstała w XVIII wieku jako część ulicy Polnej biegnącej wówczas wzdłuż Okopów Lubomirskiego, które aż początku XX wieku wyznaczały faktyczną granicę miasta. Obszary długo niezabudowane zurbanizowały się dopiero na przełomie XIX i XX wieku, kiedy to po zachodniej stronie, w miejscu dawnych wystaw higienicznych, powstał kampus Politechniki Warszawskiej, a po wschodniej wysokie kamienice. Współczesną nazwę ulica uzyskała w 1930 roku. Większość zabudowy ulicy szczęśliwie przetrwała II wojnę światową, dzięki czemu do dzisiaj można tu oglądać liczne autentyczne przykłady architektury użytkowej oraz mieszkalnej, w szczególności kamienice z kilkoma podwórkami-studniami. W 2012 roku ulica została wyremontowana, wybudowano nowe chodniki oraz ścieżkę rowerową.

Patronem ulicy jest Stanisław Noakowski, architekt, malarz, rysownik, historyk sztuki, związany z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej, którego był dziekanem w latach 1920-1923.

Ulica rozpoczyna swój bieg na placu Politechniki, u zbiegu z Nowowiejską, Polną, Śniadeckich i Lwowską, po czym kieruje się na północny-zachód umożliwiając po drodze wjazd na ulicę Wierzbickiego i kończy się na skrzyżowaniu z Koszykową, Piękną i Emilii Plater. Ulica jest jednokierunkowa, a ruch po niej jest możliwy jedynie od Koszykowej do placu Politechniki. W planach jest wytyczenie w pasie jezdni dwukierunkowej ścieżki rowerowej łączącej Dworzec Centralny z Gmachem Głównym Politechniki Warszawskiej.

Noakowskiego (kamienica nr 4)

kamienica nr 4

Obiekty położone przy ulicy to:

Do dzisiejszych czasów nie przetrwały:

  • ul. Noakowskiego 2 – kamienica Gawrońskich
  • ul. Noakowskiego 24 – kamienica Franciszka Braumana

Galeria[]

Linki zewnętrzne[]

Advertisement