Ulica Lidzbarska – ulica położona na Białołęce na osiedlach Białołęka Dworska i Choszczówka.
Biegnie ona od ul. Wałuszewskiej do ul. Na Przełaj, łączac oba osiedla. Po drodze przecina ulice Insurekcji, Mehoffera i Wyganowską. Jest to utwardzona droga gruntowa, biegnąca na terenie Białołęki Dworskiej przez las, natomiast na Choszczówce w większej części przez jednorodzinne zabudowania mieszkaniowe.
Ulica powstała w czasie II wojny światowej, najprawdopodobniej w 1944 roku, gdy w rejonie tym rozegrała się duża bitwa pancerna pomiędzy nacierającą od strony Radzymina Armią Czerwoną a wycofującymi się jednostkami niemieckimi. Była ona wówczas prowadzącą przez pola uprawne i sady drogą ubitą przez gąsienice czołgów przebijających się między ówczesnymi wsiami. W związku z mocnym ubiciem drogę po wojnie zaczęto wykorzystywać jako łącznik. W rejonie ulicy i w przyległych lasach nadal widoczne są liczne rowy łącznikowe, stanowiska dział przeciwlotniczych, schrony i obwałowania, dawniej natrafiano również na wraki pojazdów opancerzonych i czołgów, zniszczoną broń oraz na amunicję. Jeden z ostatnich wraków, wrak niemieckiego czołgu Pantera został prawdopodobnie pocięty i przetopiony na stal w Hucie Warszawa w połowie lat 70.
W rejonie obecnego zbiegu ulic Lidzbarskiej, Wałuszewskiej i Bohaterów istniały do 1944 roku zabudowania dworskie - znajdował się tam drewniany dworek ze stajniami i oborami oraz budynkami mieszkalnymi tzw. "czworakami", a teren okalający dziś ul. Lidzbarską a znajdujący się na północny zachód od dworku zajmował ogromny sad sięgający aż do ul. Insurekcji.
Na północ od dworku, w rejonie między ul. Lidzbarską a Arkony znajdował się plac targowy, co odzwierciedla dawna nazwa ul. Arkony - Handlowa.
Ulica nie posiadała nazwy przed włączeniem do Warszawy, była potocznie nazywana drogą czołgową. Obecna nazwa, pochodząca od miasta Lidzbark w województwie warmińsko-mazurskim, została nadana w 1960 roku.
Bibliografia[]
- Historia Białołęki i jej dzień dzisiejszy, Gminny Ośrodek Kultury Warszawa-Białołęka, 2002, ISBN 83-917635-0-1
- Słownik nazewnictwa Warszawy, Kwiryna Handke, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, ISBN 83-86619-97X
- Wspomnienia Zbigniewa Bzinkowskiego opublikowane w Echu Białołęckim