Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement

Ulica podpułkownika Zbigniewa Stanisława Kiedacza – ulica na wschodnim skraju Ursynowa, łącząca ul. Ciszewskiego i Nugat. Rozpoczyna swój bieg skrzyżowaniem z ul. Ciszewskiego, po czym biegnie na południe, krzyżując się z ulicami Przybylskiego, Kopcińskiego, Wrzosowisko i Urwisko. Za ostatnim skrzyżowaniem przechodzi płynnie w ul. Nugat.

Ulica została oficjalnie nazwana 2 marca 1998 r.[1] Na planie Warszawy PPWK pojawia się po raz pierwszy w 1986 r.[2], a do czasu nadania nazwy była utożsamiana z ul. Nowoursynowską, która historycznie przebiegała dalej na zachód – między budynkami przy Przybylskiego 8 i 10, w miejscu bloku przy Przybylskiego 11 i szkoły przy Kopcińskiego, co jest widoczne w podziale terenu na działki geodezyjne.

Otoczenie ulicy stawią osiedla mieszkaniowe, w tym Osiedle Wzgórze Słowików. Na Kiedacza leży również zespół przystankowy Kopcińskiego.

Komunikacja miejska na Kiedacza pojawiła się po raz pierwszy 31 października 1992 r., kiedy ruszyła tędy linia autobusowa 104. 1 lipca 1993 uległa ona zawieszeniu, a 1 września tego samego roku – likwidacji. Od tego momentu ulica była pozbawiona komunikacji aż do 1 września 1995 r., kiedy skierowano tu linię 136, zastąpioną następnie od 1 października 2007 r. przez 148. W 2015 roku wzdłuż ulicy wybudowano ścieżkę rowerową[3].

Patronem ulicy jest Zbigniew Kiedacz (1911–1944), podpułkownik Wojska Polskiego, dowódca 15. Pułku Ułanów Poznańskich, uczestnik bitwy o Monte Cassino.

Przypisy

  1. Handke, Kwiryna, Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 336. ISBN 83-86619-97X
  2. Plan Warszawy z 1986 r., PPWK, wyd. 7, dostępny w serwisie Trasbus. Dostęp 2 czerwca 2015 r.
  3. Rowerzyści: pasy są lepsze i tańsze niż ścieżki, Krzysztof Śmietana, Wyborcza.pl Warszawa, 1 czerwca 2015 r. Dostęp 3 czerwca 2015 r.
Advertisement