Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement
Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy ulicy. Zobacz też: Zespół przystankowy Emilii Plater.

Ulica Emilii Plater (dawniej także Leopoldyna) – ulica położona w Śródmieściu, która biegnie od ul. Koszykowej do ul. Twardej. Patronką ulicy jest Emilia Plater, hrabianka, uczestniczka powstania listopadowego na Żmudzi.

Historia[]

Emilii Plater (nr 25)

Kamienica (nr 25)

Ulica została wytyczona i uregulowana około 1872 roku na odcinku od ul. Koszykowej do Alej Jerozolimskich, częściowo przez teren zlikwidowanego Cmentarza Świętokrzyskiego, i początkowo uzyskała nazwę Leopoldyna, na cześć żony prezydenta Warszawy Kaliksta Witkowskiego. W 1881 roku podniesiono jej poziom, następnie została ściśle zabudowana kamienicami, pozostawiając jedynie teren pod Ogród Pomologocziny i kościół św. Piotra i Pawła. Dnia 26 października 1916 roku ulica uzyskała współczesną nazwę – Emilii Plater, natomiast w okresie międzywojennym planowano wybudowanie wzdłuż niej linii tramwajowej.

W 1939 roku ulica rozpoczynała swój bieg na skrzyżowaniu z ul. Noakowskiego, ul. Koszykową i ul. Piusa XI, po czym biegła na północ, krzyżując się kolejno z ulicami Wilczą, Hoża, Wspólną i Nowogrodzką, by zakończyć bieg na Alejach Jerozolimskich. Zabudowa została częściowo zniszczona podczas II wojny światowej, przetrwało jednak wiele budynków, szczególnie w południowej części ulicy.

W 1954 roku ulica została przedłużona na północ, aż do ulicy Świętokrzyskiej – jej wytyczenia dokonano w związku z budową Pałacu Kultury i Nauki. W latach 60. XX wieku zachodnią pierzeję nowego odcinka ulicy zajęło osiedle Emilia, ulicę przedłużono do ul. Twardej, a teren dawnego Ogrodu Pomologicznego zabudowano gmachami szkolnymi. Ulica została wyłożona na nowym odcinku kostką brukową, która z czasem zaczęła niszczeć i w miejscu ubytków była prowizorycznie zalewana asfaltem, ponadto w latach 90. XX wieku rozszerzył się na niej chaotyczny parking, tworząc jedną z najmniej estetycznie zagospodarowanych przestrzeni w mieście, pilnie wymagającą remontu. W międzyczasie zachodnia pierzeja tego odcinka została zabudowania nowymi wieżowcami.

Emilii Plater (remont)

Remont ul. Emilii Plater (2010)

Przejscia dla pieszych a la klawiatura fortepianu na Emilii Plater

Przejścia dla pieszych w formie klawiatury z okazji Roku Chopinowskiego

Osiedle Emilia

Bloki Osiedla Emilia, w tle Warsaw Towers i Rondo 1

Ulica Emilii Plater po remoncie

Ulica Emilii Plater i Złote Tarasy

Niezbędny dla ulicy remont wielokrotnie był przekładany – przetarg na dokumentację przebudowy Zarząd Dróg Miejskich rozpisał dopiero 13 listopada 2007 roku, przewidywał on wybudowanie ronda u zbiegu z ul. Twardą, wydzielenie specjalnych pasów dla komunikacji miejskiej, budowę ścieżek rowerowych po obu stronach ulicy oraz podziemnego parkingu. Projekt gotowy był w 14 miesięcy po podpisaniu umowy, a więc na przełomie 2008 i 2009 roku. Początkowo jednak budowa, ze względów oszczędnościowych, została odłożona w czasie, jej początek zaplanowano najwcześniej na 2011 rok[1]. Wówczas miałby on objąć jedynie wymianę nawierzchni i chodników. Pełny remont odbyłby się w 2014 roku[2].

Jednakże w połowie maja 2010 roku pojawiła się nowa koncepcja przebudowy ulicy Emilii Plater. Według niej zaplanowano wyremontowanie ulicy na zasadzie weekendowych wymian nawierzchni, obejmując jednak znacznie szerszy zakres robót. Przewidziano likwidację chaotycznego parkingu i nawierzchni z kostki brukowej, które miał zastąpić pas zieleni pośrodku, dwa razy po dwa pasy dla samochodów oraz wspólny pas autobusowo-rowerowy. Wyremontowane miały być też chodniki, gdzie zaplanowano innowacyjny w Warszawie pas prowadzący niewidomych[3]. Prace rozpoczęły się 28 lipca 2010 roku[4] i zakończyły się w przeciągu dwóch miesięcy[5]. Podczas remontu ulicy na jezdni pojawiły się przejścia dla pieszych z zebrami wymalowanymi jako klawiatura, co jest elementem promocyjnym Roku Chopinowskiego – w 2011 roku miały zostać zlikwidowane, gdyż jako oznakowanie eksperymentalne musiały mieć pozwolenie Ministerstwa Infrastruktury, a to nie zgodziło się na dalsze istnienie pasów – te funkcjonują jednak do dzisiaj. Pomiędzy jezdniami ulicy posadzono młode brzozy otoczone przeplatającymi się dwoma pasami gabionowych koszy w kształcie spirali (helisy) DNA zbudowanymi ze stalowej siatki i wypełnionymi łamanym kamieniem.

W przyszłości przebudowany ma zostać także odcinek od Alei Jerozolimskich do ul. Koszykowej, gdzie powstałaby dwukierunkowa droga rowerowa. W 2011 roku powrócił też pomysł wybudowania pod ulicą planowanego od dawna parkingu podziemnego – Zarząd Miejskich Inwestycji Drogowych w listopadzie wystąpił o pozwolenie na budowę w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego, jednak nie znalazł się żaden zainteresowany – w tym wypadku garaż wybuduje miasto, ale najwcześniej około 2020 roku. Garaż miałby 33 metry szerokości i 400 metrów długości, pomieściłby łącznie 740 samochodów na dwóch podziemnych poziomach i mógłby być on gotowy około 2013 roku, jednakże ostatecznie inwestycję odłożono na nieokreśloną przyszłość. W 2013 roku zaproponowano do realizacji trasę tramwajową wzdłuż ulicy od al. Jana Pawła II na odcinku ŚwiętokrzyskaTwarda, skąd biegłaby do pl. Piłsudskiego i następnie tunelem do ul. Karowej, mostem przez Wisłę, ul. Okrzei i ul. Ząbkowską do ul. Kawęczyńskiej – celowość budowy została zbadana przez specjalistów, którzy odrzucili zasadność budowy tej linii. W sierpniu 2014 roku rozpoczęła się również przebudowa skrzyżowania z ul. Świętokrzyską.

Przebieg i otoczenie[]

Ulica Emilii Plater Hotel InterContinental i WFC

Hotel InterContinental i Warszawskie Centrum Finansowe

Emilii Plater (nr 8, kapliczka)

Kapliczka w podwórku kamienicy nr 8

Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ul. Koszykową, ul. Piękną i ul. Noakowskiego, po czym biegnie na północ krzyżując się kolejno z ulicami: Wilczą, Hożą, Wspólną, Nowogrodzką, Alejami Jerozolimskimi, Złotą, Śliską, Pańską i Świętokrzyską, by zakończyć się u zbiegu z ul. Twardą.

Przy ul. Emilii Plater znajdują się następujące obiekty:

  • ul. Emilii Plater 1 – Kamienica Próchnickich
  • ul. Emilii Plater 7 – Kamienica przedwojenna, na której w 2010 roku odkryto napis z okresu okupacji: Polska żyje[6]
  • ul. Emilii Plater 8 – Kamienica przedwojenna
  • ul. Emilii Plater 9/11 – Kamienica i zabudowania zakładów aparatów miedzianych A. Witt i Syn, w nich Hostel Witt
  • ul. Emilii Plater 13 – Kamienica przedwojenna, obok znajduje się tablica pamiątkowa Tchorka
  • ul. Emilii Plater 14 – Kamienica przedwojenna
  • ul. Emilii Plater 15 – Kamienica przedwojenna
  • ul. Emilii Plater 16 – Kamienica przedwojenna
  • ul. Emilii Plater 17 – Willa Z. Okoniewskiego, dziś mieści ambasadę marokańską
  • ul. Emilii Plater 18 – Kamienica przedwojenna
  • ul. Emilii Plater 20 – Kamienica przedwojenna
  • ul. Emilii Plater 24 – Kościół św. Piotra i Pawła
  • ul. Emilii Plater 25 – Kamienica przedwojenna, w niej przedszkole nr 34
  • ul. Emilii Plater 26 – Wieżowiec Archidiecezji Warszawskiej (planowany)
  • ul. Emilii Plater 28 – Warsaw Corporate Center
  • ul. Emilii Plater 29 – IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej (w przyszłości w jego miejscu ma powstać Porta Varsovia)
  • ul. Emilii Plater 30 – Kamienica przedwojenna
  • ul. Emilii Plater 31 – Gimnazjum Nr 43 im. Wojska Polskiego
  • ul. Emilii Plater 49 – Hotel InterContinental
  • ul. Emilii Plater 51 – Pawilon Emilia (w trakcie rozbiórki)
  • ul. Emilii Plater 53 – Warszawskie Centrum Finansowe
  • ul. Emilii Plater 55 – Blok Osiedla Mariańska

Dawniej w pobliżu ul. Emilii Plater znajdował się także Ogród Pomologiczny.

Galeria[]

Przypisy[]

Advertisement