Ulica Druciana – ulica położona na Białołęce w obszarze MSI Żerań, w rejonie osiedla Piekiełko, przy południowej granicy Tarchomina Przemysłowego. W terenie zachował się jedynie 40-metrowy jej fragment.
Przebieg[]
Według serwisu mapowego m.st. Warszawy, ulica rozpoczyna się przy ul. Płochocińskiej, biegnie przez 30 metrów na północ aby skręcić na zachód i, biegnąc przez 80 metrów na tyłach parkingu, zakończyć swój bieg przy ul. Modlińskiej. Jest to jednak przebieg nieprawidłowy, który funkcjonował jedynie do lat 80. XX wieku.
W rzeczywistości zachował się jedynie 40-metrowy fragment odcinka biegnący na północ od rejonu ul. Płochocińskiej, umożliwiając dojazd do opuszczonego budynku mieszkalnego, parkingu oraz będąc częścią drogi prowadzącej na myjnię samochodową.
Historia[]
Ulica istniała już przed wojną jako jedna z dróg wiejskich i nosiła nazwę „Grabowa”[1]. Na zdjęciach satelitarnych z 1945 roku widoczna jest jako licząca ok. 450 metrów droga gruntowa biegnąca równolegle do ul. Wartkiej wśród domów i pól Żerania od szosy modlińskiej na wschód, następnie skręcająca nieco na południe i ponownie na wschód, by zakończyć się na ówczesnym przebiegu ul. Płochocińskiej. Ulica została przyłączona do miasta w 1951 roku i aby nie dublować ul. Grabowej na Mokotowie, została przemianowana na „Drucianą”.
Przez lata przebieg ulicy zasadniczo nie zmieniał się, w takim przebiegu jest widoczna na zdjęciu lotniczym z 1976 roku. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku w związku z przeznaczeniem obszaru pod zabudowę przemysłową nastąpiła likwidacja niemalże całej (300 z 450 metrów) ulicy wraz z zabudową – podobny los spotkał m.in. ul. Wartką i ul. Mestwina. Teren wschodniej części dawnej ulicy i jej zabudowy zajęła stacja energoelektryczna dostarczająca energię do zakładów Polfa Tarchomin. Ponadto, zachodni, 20-metrowy koniec ulicy został zlikwidowany przy budowie drugiej jezdni ulicy Modlińskiej.
Ulica stała się wówczas krótką, 130-metrową drogą dojazdową do zabudowań mieszkalno-gospodarczych, biegnącą na wschód od ul. Modlińskiej i kończącą się na ul. Płochocińskiej (jej nowej, drugiej jezdni). Wtedy droga ta obsługiwała jedynie pojedyncze skupisko zabudowy. Na zdjęciu z 1987 roku widać, że zachował się już jedynie odcinek łączący zabudowania z ul. Płochocińską, natomiast odcinek biegnący do ul. Modlińskiej zupełnie zanikł.
Przebieg ten zachował się do dziś. Około 2008 roku otrzymał nawierzchnię jako fragment drogi dojazdowej do nowej myjni samochodowej, a w 2017 roku przy zachodniej stronie ulicy powstał parking samochodowy.
Zabudowa[]
Obecnie jedyną pozostałością dawnej zabudowy ulicy Drucianej jest opuszczony budynek o adresie Druciana 7. Drugim budynkiem o adresie Druciana, pod numerem 7B, jest wspomniana myjnia.
Przypisy
- ↑ Uchwała nr 9 Rady Narodowej m.st. Warszawy z 12 kwietnia 1954 roku w sprawie zmiany nazw ulic m.st. Warszawy