Stadion Dziesięciolecia w 2006
Stadion Dziesięciolecia – historyczny obiekt sportowy, który mieścił się na Pradze Południe pomiędzy Wybrzeżem Szczecińskim, aleją Poniatowskiego, aleją Zieleniecką oraz linią średnicową. W jego miejscu znajduje się Stadion Narodowy.
Koncepcja budowy nowego obiektu sportowego w Warszawie pojawiła się na początku lat 50. XX wieku. Roboty budowlane rozpoczęły się w sierpniu 1954 roku. Teren, na którym stanął stadion, położony pomiędzy Saską Kępą a Starą Pragą, w okresie międzywojennym był częściowo fragmentem Portu Praskiego – naprzeciwko tunelu pod przystankiem kolejowym Warszawa Stadion przy ul. Sokolej zachował się fragment bramy śluzowej kanału, który biegł pod aleją Zieleniecką do Jeziorka Kamionkowskiego. Oprócz tego, jeszcze po wojnie, teren przyszłego stadionu pokrywała nieliczna podmiejska zabudowa drewniana.
Od samego początku arena posiadała pełnowymiarowe boisko do piłki nożnej, okalane przez ośmiotorową bieżnię lekkoatletyczną o długości 400 metrów. Trybuny odkryte ze stałymi ławami drewnianymi zgodnie z projektem mieściły 71 008 osób, choć w czasach największych imprez masowych zasiadało na nich prawie 100 000 widzów. W okolicach stadionu zlokalizowano parking samochodowy na 900 pojazdów, boisko treningowe, niewielką halę treningową, park wypoczynkowy, a także nieistniejący dziś budynek dla reporterów.
Stadion zaczął niszczeć w latach 80. XX wieku, a po upadku komunizmu został wynajęty na rzecz bazaru Jarmark Europa. Dopiero wybranie Polski i Ukrainy na gospodarzy Euro 2012 doprowadziło do likwidacji stadionu i rozpoczęcia budowy w jego miejscu jednej z aren mistrzostw – Stadionu Narodowego.