Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement

Aleja Jana Christiana Szucha – to ulica biegnąca od placu na Rozdrożu do placu Unii Lubelskiej.

Należy do gwiaździstego założenia północnego Śródmieścia (Osi Stanisławowskiej). Została nazwana w 1877 roku na cześć Jana Christiana Szucha, architekta i ogrodnika warszawskiego. Wielokrotnie zmieniano jej nazwę. I tak w latach 1921-1922 nosiła imię Stefana Batorego, by następnie powrócić do pierwotnej nazwy. Podczas okupacji niemieckiej znalazła się w dzielnicy niemieckiej i nazwano ją Strasse der Polizei. Zabronione było używanie nazwy polskiej jak i tłumaczenia nazwy niemieckiej. Po wojnie przywrócono na krótko dawnego patrona, by w 1946 alei nadać imię I Armii Wojska Polskiego. W 1992 roku przywrócono ostatecznie historyczną nazwę ulicy, w 2013 roku, w ramach przebudowy chodników, powstała również ścieżka rowerowa.

Jej przecznicami są ulice Emila Zoli i Litewska.

Ważne miejsca:[]

Aleja Szucha 07B

Pałac Szuchów

Aleja Szucha (nr 23)

Gmach Najwyższej Izby Kontroli Państwa

Aleja Szucha (budynek nr 25)

Gmach Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego

Po roku 1944 ulica zachowała niemal kompletną zabudowę i stanowi przykład zespołu luksusowych realizacji architektonicznych z różnych okresów.

  • aleja Szucha 2/4 – luksusowa wielkomiejska kamienica w stylu art deco z lat 1929-30, wybudowana wg projektu Adolfa Inatowicza-Łubiańskiego dla Adama Bromke. Fasada ozdobiona dwiema pseudowieżami, uskok ostatniego piętra tworzy taras.
  • aleja Szucha 5 – pałacyk Milicera – wybudowany w roku 1885, w późniejszym okresie przebudowany w duchu neobaroku, w okresie przedwojennym miejsce spotkań masonerii warszawskiej.
  • aleja Szucha 6 – pałac powstał dla Jana Gawrońskiego, polskiego dyplomaty, w 1925 roku i został zaprojektowany przez Jana Bagieńskiego. Realizacja reprezentuje typ miejskiego pałacyku naśladującego w epigońskich formach neorenesansowe pałace z XIX wieku. Detale rzeźbiarskie fasady wykonał Edmund Bartłomiejczyk. Pałacyk wyróżnia się kolumnadą w wielkim porządku na tle wgłębnego ryzalitu.
  • aleja Szucha 7 – luksusowa kamienica funkcjonalistyczna wybudowana według projektu Lucjana Korngolda. Otrzymała fasadę licowaną piaskowcem, portal ujmujący przejazd bramy wykonano z czarnego bazaltu. Obecnie mieści się tutaj ambasada Ukrainy.
  • aleja Szucha 9 – Zabudowania Lecznicy Chirurgiczno-Ginekologicznej doktora Ignacego Solmana. Wybudowane w stylu neogotyckim w latach 1893-94 według projektu Stefana Szyllera. W momencie powstania był to obiekt bardzo nowoczesny, w latach 1977-90 został częściowo wyburzony i przebudowany.
  • aleja Szucha 11 – Dom mieszkalny z roku 1930, autorem projektu był prawdopodobnie Edward Zachariasz Eber lub Edgar Aleksander Norwerth. Wybudowany w stylu międzynarodowym nawiązuje do neoekspresjonizmu, z elementami stylu okrętowego – ryzality mieszczące klatki schodowe otrzymały okrągłe okna przypominające bulaje. Południowa fasada urozmaicona przez wykusze, loggie, duże poziome okna.
  • aleja Szucha 12 – Pałac Nuncjatury Apostolskiej z roku 1912, wybudowany według projektu A. Daniszewskiego; w roku 1948 nadbudowany i rozbudowany z nowymi pomieszczeniami wybudowanymi na miejscu rozebranych zabudowań Automobilklubu Polskiego pod numerem 10.
  • aleja Szucha 12a – wybudowane w 1900 roku dawne Kasyno Oficerskie w Korpusie Kadetów według projektu Wiktora Junoszy-Piotrowskiego. W okresie PRL Centralna Biblioteka Wojskowa, obecnie siedziba Trybunału Konstytucyjnego; budynek odbudowany po wojnie z licznymi zmianami.
  • aleja Szucha 16 – kamienica Spółdzielni Mieszkaniowej "Proporzec" z lat 1929-1931 autorstwa Edgara Aleksandra Norwertha. Przykład luksusowego funkcjonalizmu lat 30. Stolarka drzwi wejściowych nawiązuje do geometrycznej ornamentyki Franka Lloyda Wrighta inspirowanej sztuką japońską. W domu tym przed wojną zamieszkiwał pułkownik lekarz Stefan Mozołowski – ordynator Oddziału Neurologicznego Szpitala Ujazdowskiego, lekarz marszałka Józefa Piłsudskiego. W latach wojny mieszkańcami byli wysocy urzędnicy Gestapo i Sicherheitsdienst; po wojnie ich miejsce zajęły osoby powiązane z aparatem władzy PRL, między innymi Józef Ozga-Michalski. Mieszkał tam również Stefan Kisielewski.
  • aleja Szucha 17/19 – pałacyk generałowej Marii Agapijew z 1895 roku – miejska willa z przedogródkiem wybudowana w stylu neorenesansu. (w przebudowie)
  • aleja Szucha 23 – Gmach Najwyższej Izby Kontroli Państwa wybudowany 1929 według projektu Tadeusza Leśniewskiego przy współpracy Stefana Colonna-Walewskiego. Architektura w typie zmodernizowanego klasycyzmu połączonego ze strukturalizmem. Fasada gmachu licowana czerwonym piaskowcem z Wąchocka, detale i wnętrza w stylu art deco. Obecnie siedziba Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
  • aleja Szucha 25 – gmach Ministerstwa Wyznań i Oświecenia Publicznego z lat 1925-30 wybudowany według projektu Zdzisława Mączeńskiego. Wybitny przykład prestiżowej architektury, bliskiej realizacjom z faszystowskich Włoch i Niemiec lat 30. Zachowany wystrój rzeźbiarski w stylu art deco z roku 1928 zaprojektowany przez Wojciecha Jastrzębowskiego. Na portyku kolumnowym silnie zgeometryzowane Godło Polski w typie art deco. Obecnie siedziba Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Linki zewnętrzne[]

Advertisement