.jpg){kind=link}
.JPG){kind=link}
Paweł Maliński (ur. 14 lipca 1790 w Berniau, Czechy; zm. 7 listopada 1853 w Warszawie) – polski rzeźbiarz, pozostawał pod wpływem rzeźby antycznej, czynny członek loży masońskiej.
Paweł Maliński był z pochodzenia Czechem, w latach 1804-1810 studiował w praskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie w latach 1810-1816 w Saskiej Akademii Sztuki w Dreźnie. Do Polski w 1816 roku sprowadził go Stanisław Zamoyski, aby wykonał dekorację rzeźbiarską w przebudowywanym Pałacu Błękitnym. Pozostał na stałe, następnie w latach 1817-1832 był profesorem rzeźby w Oddziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego, pod jego okiem kształcili się tacy rzeźbiarze jak Konstanty Hegel, Władysław Oleszczyński czy Jakub Tatarkiewicz. W latach 1820-1822 przebywał na stypendium rządowym we Włoszech, gdzie pracował pod okiem Bertela Thorvaldsena.
W Warszawie stworzył kilkanaście monumentalnych zespołów rzeźbiarskich, dekorował także tympanon katedry w Lublinie oraz wykonał płaskorzeźbę na obelisku Unii Lubelskiej w Lublinie. Prócz scen mitologicznych i alegorii rzeźbił tematy historyczne, był także pierwszym w Polsce rzeźbiarzem, który w sposób realistyczny podjął temat pracy w pomniku Budowniczych Szosy Brzeskiej. Malińskiemu nie udało się zrealizować monumentalnej kwadrygi, która miała ozdobić fasadę Teatru Wielkiego, jego projekt zrealizowano dopiero w 2002 roku pod przewodnictwem Adama Myjaka i Antoniego Pastwy.
Paweł Maliński zmarł w 1853 roku, został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
Dzieła w Warszawie[]
- Dom Interesów Andrzeja Zamoyskiego na Nowym Świecie 69 (1850) – płaskorzeźby w tympanonie
- Dworzec Wiedeński w Alejach Jerozolimskich (1845) – figury na gmachu
- Gmach Banku Polskiego na pl. Bankowym (1824) – fryz wewnątrz rotundy
- Gmach Szkoły Głównej na Krakowskim Przedmieściu (1841) – posągi Sokratesa i Anakreonta w niszach
- Instytut Wód Mineralnych Sztucznych w Ogrodzie Saskim (1825) – posągi (nie istnieje)
- Kamienica A. Kropiwnickiego na Żurawiej 3 (1850) – fryz (nie istnieje)
- Kamienica na Żabiej 3 – fryz (nie istnieje)
- Kaplica Halpertów na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim – płaskorzeźby na fasadzie
- Komora Wodna na Bednarskiej 2/4 (1831) – grupa "Porwanie Prozerpiny przez Posejdona" na tympanonie
- Komora Wodna na Kłopotowskiego 1/3 (1831), z T. Accardim – dekoracja rzeźbiarska
- Kościół św. Karola Boromeusza na Chłodnej 21 – figury świętych przy wejściu, dekoracja rzeźbiarska
- Mennica na Bielańskiej 12 – rzeźby lwów przy wejściu do gmachu (nie istnieje)
- Nagrobek Franciszki Bernard na Cmentarzu Powązkowskim – rzeźba nagrobna
- Pałac Badenich na pl. Krasińskich 3 (1855-1858) – rzeźby w tympanonie (nie istnieje)
- Pałac Błękitny na Senatorskiej 37 – dekoracja rzeźbiarska
- Pałac Kazimierzowski na Krakowskim Przedmieściu (1824) – dekoracja rzeźbiarska tympanonu
- Pałac Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu na pl. Bankowym – rzeźby alegoryczne w tympanonie
- Pałac Kossakowskich na Nowym Świecie 19 (1851-1852) – posągi muz
- Pałac Mostowskich na Nowolipiu 2, z J. Norblinem – dekoracja rzeźbiarska
- Pałac Namiestnikowski na Krakowskim Przedmieściu – grupa posągów w attyce
- Pałac Staszica na Nowym Świecie (1823) – fryz w sali posiedzeń
- Pomnik Pracy na ul. Grochowskiej (1825) – płaskorzeźby
- Teatr Wielki na pl. Teatralnym (1830) – fryz "Edyp z orszakiem powracający z igrzysk olimpijskich"