.JPG){kind=link}
Ulica Stasinek – główny trakt osady
Buchnik – dawna osada, obecnie niewielkie osiedle położone w rejonie ul. Stasinek w obszarze MSI Nowodwory w dzielnicy Białołęka, a także na terenie sąsiedniej Jabłonny.
Historycznie tereny te wchodziły w skład dóbr pałacu w Jabłonnie, była to część założenia parkowego, na którym na początku XIX wieku powstał dwór "Stasinek", do którego ukosem biegła droga od szosy modlińskiej. Wieś pod nazwą Buchnia pojawiła się przed 1839 rokiem, a w 1871 roku znana była już pod nazwą Buchnik – od XVI-wiecznego słowa "buchać", czyli gwałtownie wypływać, co było zapewne nawiązaniem do pobliskich stawów, rzeczek oraz Wisły.
W 1900 roku przez osadę, wzdłuż szosy modlińskiej, przeprowadzony został pierwszy odcinek kolejki jabłonowskiej, a w Buchniku znalazła się jedna ze stacji. W Buchniku znajdował się również folwark oraz żwirownia, do której biegła jedna z bocznic kolejki jabłonowskiej. W okresie międzywojennym, ze względu na bliskość lasów oraz dobry dojazd kolejką, Buchnik był popularną osadą letniskową. W latach 1942-1943 w rejonie Buchnika Niemcy dokonali dwóch egzekucji na osobach pochodzenia żydowskiego, rozstrzeliwując łącznie około trzydzieści osób, osada nie została bardzo poszkodowana w trakcie II wojny światowej.
Po wojnie Buchnik funkcjonował jako podmiejska osada, w latach 1953-1954 do Buchnika docierała sezonowa linia autobusowa "B", która dowoziła warszawiaków do znajdującego się tutaj ośrodka wczasów niedzielnych; kursowała ona później pod nazwą Buchnik, a od 1963 do 1973 roku jako przedłużona linia Zegrze. Dopiero w 1977 roku Buchnik został włączony w granice Warszawy. Od tamtego momentu okolica nie uległa większym zmianom.